Συνεργασία ΕΕ-ΝΑΤΟ: έβδομη έκθεση προόδου
Το Συμβούλιο σημείωσε στις 20 Ιουνίου την έβδομη έκθεση προόδου σχετικά με την εφαρμογή των 74 κοινών προτάσεων που εγκρίθηκαν από τα Συμβούλια της ΕΕ και του ΝΑΤΟ στις 6 Δεκεμβρίου 2016 και στις 5 Δεκεμβρίου 2017, με βάση τις δύο κοινές δηλώσεις για τη συνεργασία ΕΕ-ΝΑΤΟ του 2016 και του 2018 και τις συμφωνηθείσες αρχές που διέπουν τη στρατηγική εταιρική σχέση ΕΕ-ΝΑΤΟ.
Στην έκθεση αναλύεται η πρόοδος που επιτεύχθηκε μεταξύ Ιουνίου 2021 και Μαΐου 2022, με την παρουσίαση απτών αποτελεσμάτων σε όλους τους τομείς συνεργασίας.
Από την πρώτη ημέρα της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία, η ΕΕ και το ΝΑΤΟ, τα κράτη μέλη της ΕΕ και οι σύμμαχοι του ΝΑΤΟ έχουν εντείνει το έργο και τη συνεργασία τους, επιδεικνύοντας πλήρη ενότητα και από κοινού αποφασιστικότητα όσον αφορά την καταδίκη του επιθετικού πολέμου της Ρωσίας και τη στήριξη της αυτοάμυνας της Ουκρανίας και της προστασίας του πληθυσμού της. Η στρατηγική εταιρική σχέση ΕΕ-ΝΑΤΟ είναι πιο ισχυρή και καίρια από ποτέ σε αυτή την κρίσιμη στιγμή για την ευρωατλαντική ασφάλεια.
Στο πλαίσιο αυτό, η έκθεση υπογραμμίζει ειδικότερα ότι ο πολιτικός διάλογος και τα κοινά μηνύματα μεταξύ της ΕΕ και του ΝΑΤΟ έχουν ενισχυθεί περαιτέρω, οι καθιερωμένες πολιτικές διαβουλεύσεις συνεχίστηκαν με ταχείς ρυθμούς σε διάφορα πλαίσια, μεταξύ άλλων μέσω τακτικών συνεδριάσεων μεταξύ της Επιτροπής Πολιτικής και Ασφάλειας της ΕΕ (ΕΠΑ) και του Βορειοατλαντικού Συμβουλίου (NAC) και συχνών αμοιβαίων ενημερώσεων στις αντίστοιχες επιτροπές και ομάδες εργασίας, και ότι οι συμφωνημένοι άξονες εργασίας για τη συνεργασία συνέχισαν να αποφέρουν απτά αποτελέσματα.
Οι τελευταίες περιλαμβάνουν, μεταξύ άλλων, τα εξής: τον πρόσφατα καθιερωμένο διαρθρωμένο διάλογο σε επίπεδο υπαλλήλων σχετικά με την ανθεκτικότητα· συνεργασία στον τομέα των στρατηγικών επικοινωνιών και της καταπολέμησης της χειραγώγησης πληροφοριών και των παρεμβάσεων από το εξωτερικό· συνεχείς προσπάθειες για τη διασφάλιση της συνοχής των αποτελεσμάτων μεταξύ των αντίστοιχων διαδικασιών αμυντικού σχεδιασμού της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, όπου οι απαιτήσεις αλληλεπικαλύπτονται· συνεχείς ανταλλαγές μέσω διαρθρωμένου διαλόγου σε επίπεδο υπαλλήλων σχετικά με τη στρατιωτική κινητικότητα· και ειδικές αλληλεπιδράσεις σε επίπεδο υπαλλήλων σχετικά με την Ουκρανία.
