Διεθνής Διάσκεψη για τη Βιώσιμη Διαχείριση της Αλιευτικής Παραγωγικής Ικανότητας στη Θεσσαλονίκη
Η Ευρωπαία Επίτροπος για τις Θαλάσσιες Υποθέσεις και την Αλιεία, Μαρία Δαμανάκη, θα φιλοξενήσει αυτή την εβδομάδα (13 και 14 Μαρτίου 2014) στην πόλη της Θεσσαλονίκης τη Διεθνή Διάσκεψη για τη Βιώσιμη Διαχείριση της Αλιευτικής Παραγωγικής Ικανότητας. Η εκδήλωση που οργανώνεται υπό την αιγίδα της Ελληνικής Προεδρίας πραγματοποιείται στο πλαίσιο της νέας διάστασης για τα εξωτερικά θέματα που έχει εισαγάγει η Μεταρρύθμιση της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής της Ε.Ε. Με τη νέα πολιτική ενδυναμώνεται η διεθνής δέσμευση της Ευρωπαϊκής Ένωσης να αντιμετωπίσει το πλεόνασμα της παραγωγικής αλιευτικής ικανότητας σε παγκόσμιο επίπεδο.
Τις εργασίες της διήμερης Διάσκεψης, που θα πραγματοποιηθεί στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης, θα ανοίξει στις 13 Μαρτίου ο Αντιπρόεδρος της Ελληνικής Κυβέρνησης και Υπουργός Εξωτερικών κ. Ευάγγελος Βενιζέλος. Θα ακολουθήσουν ομιλίες της Επιτρόπου κ. Μαρίας Δαμανάκη, του Έλληνα Υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων κ. Αθανασίου Τσαφτάρη, του Βρετανού Επιχειρηματία Σέρ Ρίτσαρντ Μπράνσον και του Πρέσβη Καλής Θελήσεως της Διεθνούς Ένωσης για τη Διατήρηση της Φύσης και των Φυσικών Πόρων κ. Πιερ Υβ Κουστώ. Η διήμερη Διάσκεψη θα ολοκληρωθεί με την υπογραφή Κοινής Δήλωσης για τη Διαχείριση της Αλιευτικής Παραγωγικής Ικανότητας μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και χωρών που επιθυμούν να συμπορευθούν στον κοινό στόχο όπως οι Η.Π.Α. , η Κολομβία, η Ινδονησία και η Ιαπωνία.
Η Επίτροπος, κυρία Δαμανάκη, δήλωσε σχετικά: « H υπερβολική αλιευτική παραγωγική ικανότητα αποτελεί μείζονα αιτία για την υπεραλίευση. Για να το πω απλά: Υπάρχουν πάρα πολλά σκάφη που κυνηγούν να πιάσουν πάρα πολύ λίγα ψάρια. Με τη συνάντηση στη Θεσσαλονίκη, η διεθνής κοινότητα δηλώνει τη θέληση και τη δέσμευσή της να αντιμετωπίσει το ζήτημα του παγκόσμιου πλεονάσματος παραγωγικής ικανότητας και να ενσωματώσει την κουλτούρα της βιώσιμης, υπεύθυνης και έξυπνης αλιείας παγκοσμίως».
Η πρόσφατη μεταρρύθμιση της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης επιδιώκει να εξαλείψει ότι έχει απομείνει από την πλεονάζουσα αλιευτική ικανότητα του Ευρωπαϊκού στόλου. Καθιστά επίσης βέβαιο πως όταν τα σκάφη της Ευρωπαϊκής Ένωσης ψαρεύουν εκτός των συνόρων της στον υπόλοιπο κόσμο, θα ψαρεύουν εντός των επιστημονικά καθορισμένων ορίων ασφαλείας και μόνον εφόσον έχουν καλυφθεί οι διατροφικές ανάγκες των τοπικών πληθυσμών.
Αναγνωρίζοντας ότι το θέμα αυτό έχει παγκόσμιες διαστάσεις και προκειμένου να βρεθεί η σωστή ισορροπία μεταξύ αλιευτικής δύναμης και αλιευτικών πηγών, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αποφάσισε να συναντηθεί και να συζητήσει μαζί με τη διεθνή κοινότητα προκειμένου να ανταλλαγούν καλές πρακτικές και να βρεθούν λύσεις με την υιοθέτηση μακροπρόθεσμων πολιτικών. Οι διεθνείς επαφές και διεργασίες είναι βεβαίως υπαρκτές. Ωστόσο, τόσο οι βασικές αρχές όσο και οι γενικές υποχρεώσεις που έχουν συμφωνηθεί συχνά δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα. Παρ΄ότι κάποια πρόοδος έχει σημειωθεί σε ορισμένες περιοχές, όπως για παράδειγμα στην περίπτωση του κόκκινου τόνου, υπάρχουν ακόμη τεράστιες επενδύσεις σε αλιευτικά σκάφη και σε αύξηση της παραγωγικής ικανότητας που γίνονται σε διάφορα σημεία του πλανήτη.
