Αλληλεγγύη στην πολιτική ασύλου της ΕΕ (Έκθεση)
Η άνευ προηγουμένου άφιξη προσφύγων και παράτυπων μεταναστών στην ΕΕ το 2015 έδειξε ορισμένες ελλείψεις στην πολιτική της ΕΕ για τα εξωτερικά σύνορα, το άσυλο και τη μετανάστευση. Αυτό το φαινόμενο έθεσε σε λειτουργία εξελίξεις στη χρήση διαφόρων νομικών και πολιτικών μέσων από την Ένωση.
Ενώ η ΕΕ έχει σχετική επιτυχία όσον αφορά την εξασφάλιση των εξωτερικών συνόρων, τον περιορισμό των αφίξεων παράνομων μεταναστών και την ενίσχυση της συνεργασίας με τρίτες χώρες, τα κράτη μέλη εξακολουθούν να διστάζουν να επιδείξουν αλληλεγγύη και να κάνουν περισσότερα για να μοιραστούν την ευθύνη για τους αιτούντες άσυλο. Η διεθνής συνεργασία και η αλληλεγγύη είναι καθοριστικής σημασίας για τη διαχείριση της μετανάστευσης προς και μεταξύ των κρατών.
Σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, οι χώρες έχουν ορισμένες νομικές υποχρεώσεις να βοηθήσουν και να προστατεύσουν τους πρόσφυγες που δέχονται στο έδαφός τους, αλλά τα νομικά καθήκοντα άλλων κρατών να βοηθήσουν και να μοιραστούν αυτή την ευθύνη είναι λιγότερο σαφή. Σε επίπεδο ΕΕ, η αρχή της αλληλεγγύης εκτίθεται στο άρθρο 80 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΣΛΕΕ), ωστόσο επί του παρόντος δεν υπάρχει συναίνεση ως προς το αν μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως αυτοτελής ή κοινή νομική βάση για δευτερογενής νομοθεσία.
Για να διαβάσετε την πλήρη δημοσίευση στα αγγλικά, πατήστε εδώ.
