Κείμενο Πολιτικής: Αναδιοργάνωση του Κοινού Ευρωπαϊκού Συστήματος Ασύλου (ΚΕΣΑ)
Στο πρόσφατο κείμενο πολιτικής ο Christian Kvorning Lassen αναλύει τους τρόπους λειτουργίας που αφορούν το ‘Κοινό Ευρωπαϊκό Σύστημα Ασύλου’ αλλά και σε ποιο βαθμό ποικίλλει στην πράξη, μεταξύ των κρατών μελών της Ε.Ε., η μεταχείριση των αιτούντων άσυλο και το ποσοστό αναγνώρισης των αιτήσεων.
Ο κύριος σκοπός του Κοινού Ευρωπαϊκού Συστήματος Ασύλου (ΚΕΣΑ) είναι να θεσπίσει κοινά ελάχιστα πρότυπα για τη μεταχείριση όλων των αιτούντων άσυλο καθώς και των αιτήσεων τους. Αποσκοπεί επιπλέον στην εξασφάλιση αμερόληπτης μεταχείρισης των ατόμων σύμφωνα με τις σχετικές συμβάσεις, στις οποίες συμμετέχουν όλα τα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Ωστόσο, η «μεταναστευτική κρίση» υποδεικνύει ότι, στην πράξη, η μεταχείριση των αιτούντων άσυλο, καθώς και τα ποσοστά αναγνώρισης των αιτήσεων, ποικίλλουν αρκετά μεταξύ των μελών της Ε.Ε. Αυτό όχι μόνο ενθαρρύνει τη δευτερογενή μετακίνηση και το «ψάξιμο για άσυλο», αλλά αποτελεί καταλύτη για την εμβάθυνση του σχίσματος εντός της Ε.Ε. όσον αφορά τις θεμελιώδεις αξίες, τις υποχρεώσεις, τις δεσμεύσεις, την ταυτότητα και το μέλλον της.
– Η τρέχουσα μεταναστευτική κρίση, που φαινομενικά κορυφώθηκε το 2015 – 2016 αναφορικά με τις τις αφίξεις, απέδειξε πόσο αναποτελεσματικοί ήταν τελικά αυτοί οι πυλώνες. Τα ποσοστά αναγνώρισης σε όλη την ΕΕ-28 διαφέρουν σημαντικά: Για παράδειγμα, κατά το 4ο τρίμηνο του 2016, τα ποσοστά αναγνώρισης κυμαίνονταν από μόλις 3% στην Ουγγαρία έως και περίπου 59% μεταξύ των πέντε δικαιούχων χωρών που φιλοξένησαν το κύριο βάρος των προσφύγων.
– Ο διορθωτικός μηχανισμός που περιλαμβάνει τη χρηματική αντιστάθμιση είναι εξαιρετικά ανεπαρκής σε σχέση με το μακροπρόθεσμο κόστος που επιβαρύνει τις χώρες οι οποίες φιλοξενούν πρόσφυγες, ιδιαίτερα από την περιοχή MENA [Μέση Ανατολή και Βόρεια Αφρική], όπως προκύπτει και από τις υποθέσεις της Δανίας και της Νορβηγίας.
Διαβάστε την ολοκληρωμένη μελέτη στον παρακάτω σύνδεσμο
Πηγή: europeum.org
