Το βασικό θέμα αυτής της έκθεσης, η οποία είναι η πρώτη του είδους, είναι η ευρέως διαδεδομένη αθιγγανοφοβία. Θέλω να παρουσιάσω τη βαθύτερη αιτία του αποκλεισμού και του στιγματισμού των Ρομά. Η κατάσταση είναι πραγματικά ντροπιαστική σε όλα σχεδόν τα κράτη μέλη. Για παράδειγμα, στη Σουηδία, η οποία είναι μια πολύ πλούσια και αναπτυγμένη χώρα, το 80% των Ρομά είναι άνεργοι. Ποτέ δεν αναγνωρίζουμε την αθιγγανοφοβία. Συμβαίνει τόσο σε ατομικό επίπεδο όσο και σε θεσμικό. Είναι δομικό ζήτημα. Και είναι πολύ παλιό. Δηλαδή, από τότε που οι Ρομά ήρθαν στην Ευρώπη. Περίπου 800 χρόνια πριν.

Η Ευρώπη πρέπει να αναγνωρίσει τις αποτυχίες της. Τα κράτη μέλη πρέπει να αναγνωρίσουν τις αποτυχίες τους.

Είμαι η ίδια Ρομά και γνωρίζω πως γεννήθηκα καταδικασμένη επειδή υπάρχουν τόσες πολλές προκαταλήψεις και τόσα πολλά εναντίον μου εξαιτίας της εθνοτικής καταγωγής μου. Ήρθε πλέον η ώρα να αναλάβουμε πλήρως τις ευθύνες μας και για αυτούς τους ανθρώπους. Κανείς δεν θέλει να είναι φτωχός. Κανείς δεν θέλει να ζει σαν τα ζώα. Κανείς δεν θέλει να μην πηγαίνουν τα παιδιά του σχολείο. Κανείς δεν θέλει να ζει χωρίς ηλεκτρικό. Κανείς δεν θέλει να ζει χωρίς νερό. Αν θέλουμε να νιώσουμε μια περήφανη Ένωση, δεν θα μπορέσουμε να το πετύχουμε όσο υπάρχουν 10, 12 εκατομμύρια άνθρωποι που ζουν εντελώς αποκλεισμένοι από τα πάντα.