Ένταξη προσφύγων: υπερβαίνοντας τα σύνορα

Το καλωσόρισμα των προσφύγων δεν έχει να κάνει μόνο με διαδικασίες ασύλου ή παροχή της απαραίτητης διεθνούς προστασίας. Έχει να κάνει και με την παροχή βοήθειας στους ανθρώπους ώστε να βρουν μια θέση στην κοινωνία μας. Η ένταξη μπορεί επίσης να φέρει πάρα πολλά πολιτιστικά και οικονομικά οφέλη στις χώρες υποδοχής. Υπάρχουν πολλές ιστορίες προσφύγων σε όλη την Ευρώπη, που δίνουν έμπνευση. Μπορεί να αφορούν παίκτες του κρίκετ στη Γαλλία, διερμηνείς στη Γερμανία ή βραβευμένους φωτογράφους στην Ιταλία. Η Ε.Ε είναι χτισμένη επάνω στην ενότητα μέσα στην ποικιλομορφία, αλλά είναι στο χέρι των κρατών μελών να αποφασίσουν αν θα δεχτούν πρόσφυγες.

Η δημογραφία μάς δείχνει ότι είμαστε μια ήπειρος όπου θα χρειαστούμε άτομα να έρθουν και να εργαστούν και να μείνουν μόνιμα εδώ ώστε να διατηρήσουμε το επίπεδο των συστημάτων κοινωνικής πρόνοιάς μας παντού. Οι μετανάστες που φτάνουν εδώ στη Γερμανία πρέπει να προσαρμοστούν. Έρχονται από μια εντελώς διαφορετική κουλτούρα και δεν ξέρουν πώς είναι τα πράγματα εδώ. Στην αρχή, όταν εγώ ήρθα εδώ, ήταν πολύ δύσκολα, γιατί δε μιλούσα γαλλικά. Οι εκπαιδευτές στο κέντρο νεότητας με βοήθησαν πολύ, και οι φίλοι μου στο σχολείο επίσης. Οι Γερμανοί σκέφτονται: οι πρόσφυγες πρέπει να βρούνε δουλειά. Αλλά σύμφωνα με τη δική μου εμπειρία, εγώ πάντα έβλεπα ότι ως πρόσφυγας πρέπει να είσαι δυο φορές καλύτερος… σε σύγκριση με έναν Γερμανό. Μερικές φορές δεν είναι και τόσο απλό, αλλά όπως και να ‘χει, τα κατάφερα. Τη στιγμή που πολλά κράτη μέλη της ΕΕ γυρνάνε την πλάτη στο ευρωπαϊκό σλόγκαν «ενωμένοι στην πολυμορφία», είναι σημαντικό να θυμόμαστε τις ευρωπαϊκές αξίες της φιλοξενίας και της αλληλεγγύης. Επίσης πρέπει να γίνει μια μεγάλη προσπάθεια για πολιτικές ένταξης που θα ωφελήσουν όχι μόνο τους πρόσφυγες αλλά και τις χώρες υποδοχής. Δεν πίστευα ποτέ ότι μια μέρα θα γινόμουν φωτογράφος, αλλά όταν πήγα στο κοινοτικό κέντρο κάποιος μου έδωσε μια φωτογραφική μηχανή μίας χρήσης. Ζούσε ακόμα στο σταθμό Τερμίνι της Ρώμης και αποφάσισε να αρχίσει να φωτογραφίζει τους άστεγους που έμεναν μαζί του στο δρόμο. Του έγινε πραγματικό πάθος, και μετά από λίγο καιρό, μία από τις φωτογραφίες του, με τίτλο «Μένω στο Τερμίνι», κέρδισε βραβείο και παρουσιάστηκε στο Metropolitan Museum της Νέας Υόρκης. Η πιο σημαντική αξία στη ζωή για μένα είναι να συμβάλω και να πετύχω μια ουσιαστική αλλαγή με τη συμβολή μου. Είναι εδώ για να συμβάλουν στην ανάπτυξη και την ευημερία στην Ευρώπη, και γι’ αυτό είναι τόσο πολύ σημαντικό να τους δώσουμε κάθε δυνατότητα να ενταχθούν στις κοινωνίες μας. Δεν μπορούμε ποτέ, σε ευρωπαϊκό επίπεδο, να νομοθετήσουμε την ένταξη γιατί εμπίπτει στο πεδίο της επικουρικότητας, των εθνικών αρμοδιοτήτων. Αλλά μπορούμε να ευνοήσουμε μια ατμόσφαιρα ένταξης, κι αυτό είναι ευθύνη δική σου και δική μου. Πρέπει να μοιραστούμε την ευθύνη. Ο Αμπντούλαχ είναι ο καλύτερος ροπαλοφόρος στην ομάδα μας. Έχει καταπληκτικό ταμπεραμέντο και φανταστικό χαμόγελο. Έχει επίσης μία από τις καλύτερες ιστορίες επιτυχίας, γιατί δουλεύει και σπουδάζει παράλληλα. Αυτό ακριβώς θέλουμε να κάνουμε: να ενθαρρύνουμε τους παίκτες να συμμετάσχουν στην ομάδα κρίκετ και να τους βοηθήσουμε να ενταχθούν πραγματικά στη Γαλλία. Θα ήθελα να γίνω πρωταθλητής του κρίκετ για τη Γαλλία. Και θα τους νικήσουμε όλους.

Πηγή: europarltv.europa.eu